In het Centraal Museum in Utrecht is een bijzondere tentoonstelling: Ik ben gewoon hier. Deze tentoonstelling gaat over leven met een handicap.
Het museum maakte de tentoonstelling samen met het Kreukelcollectief. Dat is een groep mensen met een handicap, die ook kunstenaar, onderzoeker of activist zijn. Samen laten ze zien wat een handicap kan betekenen: van vooroordelen en onbegrip tot kracht, kunst en identiteit.
Voor het eerst bekijkt het museum de kunstcollectie door de ogen van mensen met een handicap. Oude en nieuwe kunst, speciaal gemaakte werken en historisch materiaal laten zien: niemand is ‘gewoon’ of ‘normaal’. Iedereen is anders.
Sue Austin. Creating the Spectacle! Part 1, 2012 foto Norman Lomax.
De tentoonstelling is verdeeld over vijf ruimtes, met elk een ander onderwerp:
Over de geschiedenis van discriminatie van mensen met een handicap. Je ziet oude foto’s, kunstwerken en een video over hoe mensen met een handicap vroeger behandeld werden.
Over vooroordelen. Sommige mensen denken nog steeds verkeerd over mensen met een handicap. In deze ruimte zie je kunst die dat beeld uitdaagt. Er zijn schilderijen en foto's van kunstenaars als Marlene Dumas en Erwin Olaf. Ook gehandicapte kunstenaars laten hun eigen werk zien.
Over activisme en protest. Mensen met een handicap moeten vaak vechten voor gelijke rechten. Kunst kan daarbij helpen. Je ziet werken van onder andere Jos Houweling, Noli Kat en Izzy Wu Ramos. Ook is er een schilderij van Petronella Moens, een blinde schrijfster die 200 jaar geleden al opkwam voor gelijke rechten.
Over hoe mensen met een handicap hun lichaam en seksualiteit beleven. Deze ruimte laat zien dat hulpmiddelen ook onderdeel kunnen zijn van schoonheid, liefde en plezier. Je mag sommige kunstwerken aanraken, en er is kunst met geur, geluid en trilling.
Over hoe een handicap ook een deel van je identiteit kan zijn. Hier zie je mensen die zich op hun eigen manier uitdrukken. Bijvoorbeeld een kunstenares die danst in een rolstoel onder water, of een kunstenaar die poëzie maakt in gebarentaal.
Maerten Stoop. De heilige Martinus temidden der armen, circa 1640 foto Ernst Moritz.
Op de tweede verdieping van het Centraal Museum is De Verdieping. Hier mogen kunstenaars zelf kunst uit het museum kiezen en iets nieuws maken. Ik ben gewoon hier is de vierde tentoonstelling op deze plek.
In de tuin van het museum staat tijdelijk ook No Limits! Art Castle. Dit is een kunstruimte zonder grenzen. Iedereen mag meedoen, of je nu een bekende kunstenaar bent of niet. De kunst is te zien én te koop.
Ik ben gewoon hier
Amie Dicke, ONE-LINER I (laying Nude), 2019 foto Adriaan van Dam.